Ingezonden door Ellen Lageveen:
Ja, ik ben echt verliefd op Amerika geworden. Wij waren er al eens een maand op vakantie geweest, maar nu we er een jaar hebben gewoond zijn we pas echt verliefd geworden. Er is altijd veel om Amerika te doen. Ook nu, nu de verkiezingsperikelen uitgebreid in het nieuws zijn. Het is er ook echt niet allemaal rozengeur en maneschijn. Maar toch ben ik verliefd. En woon ik nu weer in Nederland. Hoe dat zo is gekomen?
Mijn naam is Ellen Lageveen, 44 jaar, getrouwd en moeder van 2 tieners van 12 en 14 jaar. Ik werkte al 20 jaar met heel veel plezier als schoolmaatschappelijk werker op diverse scholen in Friesland, toen mijn man, die bij defensie werkt, met het nieuws thuiskwam dat hij een jaar mocht studeren in Amerika. En de kinderen en ik mochten mee! Daar hoefden we niet lang over na te denken. Een mooie stap voor de carrière van mijn man en een prachtige ervaring voor ons als gezin.
Ellen met haar gezin in Amerika
Natuurlijk was het een hele operatie, het hele gezin ‘uitpluggen’ uit Friesland om vervolgens weer ‘in te pluggen’ in Amerika. En dat voor maar 1 jaar. Na heel veel regelwerk én veel afscheid nemen vertrokken we in mei 2019 echt naar Montgomery, de hoofdstad van de staat Alabama. Naar de ‘deep south’. Mijn man begon met zijn opleiding, de kinderen en ik begonnen met een hele lange vakantie. We woonden daar in een heerlijk huis en hadden het geluk dat we een zwembad in onze tuin hadden. Heel aangenaam vanwege het warme en vochtige klimaat. We genoten van het ontdekken van het dagelijkse leven in Amerika, de natuur en de mensen.
Voor ons begon het wonen pas echt, toen ook de kinderen naar school gingen in augustus. Dit hoor ik veel van families die met kinderen verhuizen naar het buitenland. Als de scholen beginnen, is het vakantiegevoel voorbij en wordt het menens. Zo ook bij ons. En het was zo leuk, de cultuur van een Amerikaanse schoolcampus leren kennen. De sporten, de cheerleaders, de tradities en gewoontes. Maar naast al dit leuks brak er ook een lastigere fase aan voor de kinderen. De fase van wennen aan de cultuur, nieuwe vrienden maken en heimwee. En alhoewel ik echt wel begrijp dat dit voor veel mensen leuk en waardevol is om over te lezen, ik zal hier niet over schrijven. Niet omdat ik alleen het perfecte leven wil voorschotelen, zoals we zoveel zien op sociaal media. Wel omdat ik erg veel waarde hecht aan privacy. De mensen met wie ik werk hebben daar recht op en onze kinderen hebben daar ook recht op. Voor deze verhalen zul je dus echt persoonlijk met mij in gesprek moeten gaan.
Toch verliefd op Amerika
Ondanks deze lastigere fases ben ik dus toch verliefd geworden op Amerika. Terwijl er ook minder leuke kanten aan wonen in dit land zitten, zoals de wapencultuur en het sociale zekerheidstelsel. Waarom dan toch verliefd?
Ten eerste om het heerlijke klimaat. Wij vonden het in ieder geval heerlijk! De inwoners zelf zijn er wat minder enthousiast over. De zomers kunnen namelijk echt heel warm (en vochtig!) zijn. Voor mij, een rasechte koukleum, was het echter één groot paradijs. Ten tweede werden we al snel verliefd op de natuur. Alabama is een hele groene staat, met veel bossen, meren en rivieren. In het noorden is het bergachtig, in het zuiden is de kust aan de Golf van Mexico. Houd je van natuur? Dan kun je in Alabama echt je hart ophalen. En ten derde werden we verliefd op de ‘southern hospitality’. Zoals er ook in Nederland cultuurverschillen zijn tussen de provincies, zo is dat ook in Amerika met al haar staten. Het zuiden staat bekend om de ‘southern hospitality’. Dat betekent dat ze erg aardig, behulpzaam en beleefd zijn. Sommige mensen vinden het nep, voor ons voelde het als een warm bad. En ten slotte, bovenop dit alles, ben ik verliefd geworden op Amerika omdat wij daar zo’n intensief, uniek en prachtig jaar hebben gehad met zijn 4-tjes. Een ervaring die niemand ons meer afneemt, waar we zoveel van geleerd en genoten hebben. Door dit jaar is Amerika ons 2e thuis geworden.
Terug naar Nederland
Nu wonen we alweer 5 maanden in Nederland. Ook wel weer een dingetje hoor, al dat afscheid nemen van Amerika en de nieuwe mensen die we daar leerden kennen. Alhoewel we maar een jaar in Amerika woonden, denken wij er nog steeds met weemoed aan terug en zitten we nog in de fase van het loslaten. En toch staan we erachter dat we weer in Nederland wonen. Het avontuur was immers bedoeld voor één jaar, omdat het werk van mijn man de reden was dat we daar überhaupt gingen wonen. Bovendien vinden wij het persoonlijk een fijn idee dat onze kinderen de komende tienerjaren op 1 plek blijven wonen, zodat ze langdurigere vriendschappen kunnen opbouwen. Vriendschappen worden immers steeds belangrijker voor kinderen als ze ouder worden. En alhoewel ik mij ook goed voor kan stellen dat ouders hierin andere keuzes maken waar tieners ook heus weer veel van leren, kiezen wij op dit moment voor stabiliteit.
Komt de mogelijkheid voor verhuizen naar het buitenland op je pad en twijfel je? Ik zou zeggen: “Altijd doen!”. Wat voor lastige situaties er ook op je pad zullen komen, je zult zoveel meer moois beleven en het is het allemaal waard. Bovendien zijn er praktijken die je kunnen helpen om de verhuizing naar het buitenland een succes te maken. Zo heb ik bij terugkomst in Nederland ‘Jij blijft jij’ opgericht en richt ik mij nu volledig op de begeleiding van kinderen, jongeren en hun ouders die naar het buitenland verhuizen, verhuisd zijn of juist terugkomen naar Nederland. Zodat de lastige fases minder lang en heftig zijn en de veerkracht groot.
Meer weten? Kijk dan op jijblijftjij.nl of zoek en volg me op facebook en instagram.
